หมวดหมู่: ตำนาน

สำหรับเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่สุดหลอนของรุ่นพี่ปี104มันเป็นเหตุการณ์ที่เขานั้นได้พบเจอมาตั้งแต่อยู่ ม.1 ตั้งแต่เริ่มเข้าโรงเรียนนี้มาเลยตอนนั้นตอนที่เขานั้นอยู่ ม.1 ได้มีเพื่อนคนหนึ่งเขากำลังทำเวรอยู่ในช่วง4โมงเย็นทุกคนต่างก็แบ่งหน้าที่กันว่าใครจะทำอะไร

โดยเพื่อนของเขาคนนี้ได้รับหน้าที่ในการลงไปทิ้งขยะหลังจากที่เพื่อนๆทำเวรกันเสร็จแล้วกวาดขยะกันเสร็จแล้วก็ถึงหน้าที่ของเขาด้วยการนำเอาขยะไปทิ้งนั่นเองหลังจากที่เขานำเอาขยะไปทิ้งเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะว่าในช่วงนั้นมันเย็นแล้วก็คือว่าเพื่อนของเขาจะรอเขาแต่ปรากฏว่าเพื่อนหลังจากที่ทำเวรเสร็จแล้วต่างก็แยกย้ายพากันกลับบ้านเหลือเพียงแค่เขาคนเดียวที่นำเอาขยะไปทิ้งไม่รู้ว่าเพื่อนเขากลับกันไปหมดแล้ว

ซึ่งในระหว่างทางที่เขากำลังนำเอาถังขยะกลับมาที่ห้องปรากฏว่าเขาได้เห็นว่าห้องที่พวกเขานั้นกำลังทำเวรกันมันเหมือนกับว่าจะมีคนอยู่ในห้องเลยแล้วพอเดินเข้าไปใกล้ๆห้องปรากฏว่าสิ่งที่เขาเห็นนั้นมันไม่ใช่ความจริงเลยไม่มีใครอยู่ในห้องเลยแม้แต่คนเดียวเพราะว่าเพื่อนของเขาได้กลับกันได้หมดแล้วแล้วสิ่งที่เพื่อนคนนี้ได้พบเจอนั้นมันคืออะไรกัน

โดยรุ่นพี่คนนี้ก็ขอยืนยันเลยว่าสิ่งที่เพื่อนเขานั้นได้พบเจอเขาเห็นจริงๆว่ามีคนอยู่ในห้องแต่เมื่อไปถึงแล้วกลับกลายเป็นว่าไม่มีใครอยู่ที่ห้องเลย เรื่องที่เขาได้พบเจอในระหว่างเรียนโรงเรียนแห่งนี้มันเป็นเรื่องที่เขาพบเจอมากับตัวเลย

ซึ่งตอนนั้นเขาได้เรียนอยู่ ม.2โดยในตอนนั้นโต๊ะเรียนของเขาในห้องเรียนดันเกินมาหนึ่งชุดพวกเพื่อนๆของเขาและตัวเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรก็คงเห็นว่าภาโรงจะมาจัดโต๊ะเกินเอาไว้คิดว่าจะมีเด็กมาเรียนอะไรอย่างนี้จนกระทั่งคุณครูมาถึงแล้วก็ได้ทำการเช็คชื่อของนักเรียนปรากฏว่าคุณครูเช็คชื่อนักเรียนได้49คนแล้วคุณครูก็ได้บอกกับทุกคนว่าคนนับทีละคนและให้นับต่อกันปรากฏว่ารอบแรกนับได้51คน

นอกจากนี้มันก็เลนทำให้คุณครูนั้นเกิดความสงสัยว่าในใบชื่อของครูมันมี49คนพอนับรอบที่สองก็นับได้แค่เพียง50คนในตอนนั้นทุกคนที่อยู่ในห้องต่างก็พากันงงว่ามันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาได้อย่างไง

ซึ่งนับรอบแรกเสียงของเพื่อนในห้องได้สิ้นสุดที่51แต่เสียงรอบสองจบที่50มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนนับเกินมาเพราะเนื่องจากว่าในใบรายชื่อที่ครูเช็คชื่อนั้นมีเพียงแค่49คนแล้วเสียงที่50แล้วก็51นั้นเสียงมันมาจากไหน

สนับสนุนเรื่องราวโดย  เล่นบาคาร่าออนไลน์ฟรีได้เงินจริง

สำหรับตำนานของนกเบนดูมันก็ได้มีบางตำนานของอียิปต์ที่ได้มีเรื่องเล่าแปลกๆก็คือว่านกเบนดูได้กำหนดวขึ้นมาจากการระเบิดหัวออกมาจากเทโพฤทธิ์ออกมาบางตำนานก็บอกว่าได้เกิดมาจากลูกไฟหรือต้นไม้ศักดิ์สิทธิของเทพรา

ซึ่งเทพราในอียิปต์ก็จะมีลักษณะพิเศษเลยก็คือการมายังโลกมนุษย์แล้วก็ลงไปยังโลกใต้พิภพเป็นวันแล้ววันเล่าเหมือนกับวงจรการตายแล้วก็คืนชีพด้วยเหตุนี้เองเจ้านกตัวนี้จึงได้ถูกโยงเอาไปเป็นความอมตะต่อมาได้มีชาวกรีกได้เข้าไปเที่ยวที่อียิปต์พวกนางๆก็คงจะประทับใจกับพวกนกเหล่านี้แล้วก็นำเอากลับไปเขียนเป็นแบบฉบับเป็นนกของตัวเอง

โดยในรูปแบบของการเล่ามันก็จะมีความแตกต่างกันออกไปพอมีคนไปเล่ากันปากต่อปากมันก็จะกลายไปผิดเผือนกันไปและด้วยเหตุนี้เองคนก็เลยได้ใส่จินตนาการของมันเพิ่มเข้าไปๆในตัวนก

จนกระทั่งมันเลยทำให้บางตำนานของกรีกในยุคนั้นได้บอกว่าตัวนกนั้นมันจะมีสีขนตัวม่วงๆและสีม่วงในสมัยนั้นมันเป็นสีที่ค่อนข้างที่จะหาได้ยากและได้ใช้แทนกษัตริย์กับผู้สูงศักดิ์บางก็บอกว่ามีสีเหลือสีส้มสีแดงจนไปถึงสีทองบ้างก็คาดว่ามันน่าจะเชื่อมโยงอะไรกันเกี่ยวกับพวกดวงอาทิตย์พวกดวงอะไรพวกนี้แล้วก็ยังมีสีเขียวสีชมพูออกมาเป็นสายรุ้งเลย

นอกจากนี้ความที่ว่าได้มีคนไปเล่าเรื่องงราวที่แตกต่างกันขนาดนี้สุดท้ายแล้วก็ได้มีคนเขาออกมาสรุปว่าการที่นกฟีนิกซ์นั้นมันมีหลากหลายสีมันก็เกิดขึ้นมาจากขนของเจ้าตัวนกเองประมาณว่าเจ้านกตัวนี้มันมีชีวิตอยู่มากอย่างยาวนานตอนหนุ่มอาจจะมีสีขนอีกสีหนึ่งพอโตขึ้นมามันก็ผลัดสีไปอีกสีหนึ่งพอแก่ตัวก็มีอีกสีหนึ่งมันก็เลนทำให้มันมีสีขนที่สวยงามขึ้นไปอีกไปๆมาๆก็เลยเล่าเรื่องให้นกตัวนี้มีขนเป็นไฟซะเลยเพิ่มความเท่ขึ้นไปอีก

ซึ่งเมื่อนกฟีนิกซ์มันมีความสง่างามอยู่แล้วมันก็เลยตรึงใจในหมู่มวลของมนุษย์มากมายแม้กระทั่งเราอยู่ในยุคปัจจุบันกระทั่งเหล่าพวกเทพเองก็ยังชอบเลยอย่างเช่นเทพอพอลโลแล้วมันก็ได้เกิดมาเป็นตำนานนกฟีนกซ์กับเทพอพอลโล

โดยเขาได้กล่าวเอาไว้ว่าเมื่อเทพอพอลโลได้เห็นถึงความงามของเจ้านกตัวนี้พร้อมกับประทับใจของเสียงร้องและบอกว่ามันสวยก็เลยนำเอามันมาเป็นนกประจำกายข้าเลยแล้วกันก็เลยมาเป็นนกประจำกายเทพอพอลโล

สนับสนุนเรื่องราวโดย  สูตรหวยยี่กี หวยดี

สำหรับเรื่องราวในตำนานของแร้งวันสระเกศเปรตวัดสุศน์ในสมัยรัชที่3และรัชกาลที่5ก็ยังเกิดโรคระบาดโรคห่าหรือว่าโรคอหิวาตกโรคนี้ขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง

ซึ่งในคราวนี้โรคห่าหรือว่าโรคอหิวาตกโรคได้มีการระบาดเยอะมากขึ้นกว่าในครั้งก่อนจึงทำให้มีผู้คนได้เสียชีวิตลงไปเป็นจำนวนมากและวัดสระเกศก็ยังคงประสบปัญหากับการเผาศพไม่ทันอีกเช่นเคยแร้งนกแร้งหรือว่าอีแร้งนี่แหละที่เป็นตัวเลือกหนึ่งในการกำจัดศพในสมัยนั้นจึงกลายเป็นคำพูดติดปากในสมัยนั้นมาว่า แร้งวัดสระเกศนั่นเอง

หากมีหารพูดถึงเรื่องแร้งวัดเกศแล้วก็จะไม่ลืมที่จะเล่าเรื่องเปรตวัดสุศน์เช่นเดียวกันสำหรับเรื่องราวของการเกิดเปรตวัดสุศน์หรือว่าตำนานเปรตวัดสุศน์ถ้าพูดถึงเปรตหรือว่าผีเปรตทุกคนคงจะรู้จักกันดีใช่หรือไม่ผีที่มีลักษณะสูงขายาวมือเท่าใบลานปากเท่ารูเข็ม

ซึ่งได้เป็นความเชื้อที่ว่ากันว่าผีเปรตหรือมนุษย์ที่ได้ทำบาปหรือว่าทำกรรมหนักหนาสาหัสเช่นตบตีพ่อแม่ด่าเถียงบิดามารดาหรือว่าด่าครูบาอาจารย์ปากก็จะเท่ารูเข็มตบตีพ่อแม่มือก็จะเท่าใบลา

เมื่อตายไปแล้วก็จะกลายมาเป็นเปรตเพื่อชดใช้กรรมเมื่อยังเป็นมนุษย์อยู่นั่นเองและในการพบเห็นการปรากฎตัวของเปรตนี้ชาวบ้านว่ากันว่ามันเป็นเรื่องของการเข้ามาขอส่วนบุญ

สำหรับเรื่องของตำนานเปรตวัดสุศน์เป็นเรื่องราวที่มีชาวบ้านได้เล่าต่อๆกันมาต้องใช้วิจารณญาณในการอ่านดีๆเรื่องนี้ได้เป็นเรื่องเล่าของตำนานเปรตวัดสุศน์ชาวบ้านว่ากันว่าเคยมีผู้พบเห็นเป็นเปรตสองผัวเมียได้ออกมาหลอกคนแถววัดสุศน์อยู่บ่อยครั้งบ้างก็ว่าคำว่าเปรตวัดสุศน์เป็นคำเรียกประชดพวกมารศาสนาที่ชอบออกมาหลอกชาวบ้านแถวนั้น

บางทีก็ว่ากันว่าผีเปรตวัดสุศน์นี้ที่จริงแล้วมันคือเงาจากเสาชิงช้าเป็นความเชื่อตั้งแต่กรุงรัตนโกสินทร์เกี่ยวกับเรื่องราวของเปรตวัดสุศน์แห่งนี้ที่ได้มีการเล่ากันว่าที่วัดแห่งนี้มักจะชอบมีเปรตปรากฏกายขึ้นในเวลากลางคืนประกอบกับช่วงที่ว่ามีโรคอหิวาตกโรคระบาดในช่วงนั้นด้วย

ซึ่งแท้จริงแล้วเรื่องราวของเปรตวัดสุศน์นั้นก็มาจากภาพวาดในพระอุโบสถ์ของวัดสุศน์นั่นเองเป็นภาพวาดฝาผนังที่เป็นรูปวาดเปรตตนหนึ่งได้นอนพลาดกายอยู่และมีพระสงฆ์ท่านได้ยืนพิจารณาอยู่รูปภาพนี้ถือได้ว่าเป็นรูปภาพที่โด่งดังมากๆในสมัยอดีตแต่การพบเจอเปรตวัดสุศน์นั้นชาวบ้านบางคนเชื่อบางคนก็ไม่เชื่อ

สนับสนุนโดย  รวมเว็บหวยออนไลน์

กีฬาฟุตบอล คือกีฬาที่จัดได้ว่ามีคนเล่นมากที่สุดในโลก รวมไปถึงความนิยมชมชอบของผู้ที่ไม่ชอบเล่นฟุตบอล แต่ขอดูเพื่อความบันเทิงหรือความสนุกสนานและผ่อนคลาย ซึ่งแต่ละคนจะรู้กันดีอยู่แล้วว่ากีฬาประเภทนี้นั้นเป็นกีฬาที่มีต้นกำเนิดจากหลักฐานประวัติศาสตร์ว่ามาจากประเทศอังกฤษ

ซึ่งก่อนหน้าที่จะมีการระบุชัดเจนว่าประเทศอังกฤษเป็นต้นกำเนิดของกีฬาประเภทนี้นั้น ก็ได้มีการถกเถียงกันพอสมควรว่าเป็นประเทศไหนกันแน่ บ้างก็ว่าเป็นประเทศบราซิล ซึ่งเก่งที่สุดในการเล่นกีฬาชนิดนี้

บ้างก็ว่าเป็นประเทศอิตาลีหรือประเทศฝรั่งเศส ที่มีการค้นพบว่ามีการเล่นเจ้าลูกกลมๆนี้กันมาก่อน แต่สุดท้ายทุกคนก็ตัดสินและยอมรับว่าเป็นประเทศอังกฤษด้วยเหตุผลที่ว่า ทางประเทศอังกฤษนั้นได้มีการตั้งสมาคมฟุตบอลอังกฤษขึ้นมาก่อนเป็นประเทศแรก

แต่สำหรับในประเทศไทยเองนั้น บุคคลที่เป็นผู้ริเริ่มนำกีฬาชนิดนี้เข้ามาสู่ประเทศไทย ตามประวัติศาสตร์ได้ระบุถึง เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี หรือ (สนั่น เทพหัสดิน ณ อยุธยา) หรือที่สมัยก่อนจะเรียกกันสั้นๆว่า ครูเทพ ที่ย้อนกลับไปเมื่อสมัยรัชกาลที่ห้านั้น พระองค์ท่าน ได้มีการส่งบุตร หลาน และข้าราชบริพารไปศึกษาวิชาการต่างๆที่ประเทศอังกฤษ

เพื่อให้นำวิชาที่ได้กลับมา นำมาบริหารและปรับปรุงประเทศให้มีความเจริญก้าวหน้าเทียบกับประเทศอื่นๆ และครั้นเมื่อกลับมานั้น ทางครูเทพ เองได้นำกีฬาชนิดนี้เข้ามาในประเทศ ซึ่งเมื่อแรกๆที่ท่านนำเข้ามานั้น มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์กันมากมาย

เนื่องจากมองว่ากีฬาชนิดนี้ไม่เหมาะสมกับการเล่นที่ประเทศไทย ซึ่งเป็นประเทศที่มีอากาศร้อน โดยกีฬาชนิดนี้เหมาะกับต่างประเทศที่มีอากาศหนาวเสียมากกว่าและยังเป็นกีฬาที่อาจจะส่งผลให้ผู้เล่นได้รับบาดเจ็บได้โดยง่าย แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปบวกกับความสนุกที่มีอยู่ในกีฬาชนิดนี้นั้น เสียงวิพากษ์วิจารณ์เหล่านั้น ก็เริ่มหมดลงไป

จนกลายเป็นกีฬาที่นิยมในประเทศไทย และการแข่งขันอย่างเป็นทางการของกีฬาฟุตบอลในประเทศไทยก็เกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2443 เมื่อวันเสาร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นการแข่งขันระหว่างทีมชุดบางกอก กับ ทีมชุดกรมศึกษาธิการ และผลการแข่งขันจบลงด้วยการเสมอกันไป สองประตูต่อสอง และจากวันนั้นเป็นต้นมา กีฬาชนิดนี้ก็เริ่มเป็นที่รู้จักและแพร่กระจายกันไปตามจังหวัดต่างๆของประเทศ

ซึ่งครั้งหนึ่งเองนั้นในสมัยรัชกาลที่ 6 พระองค์ท่านก็โปรดปรานที่จะทรงกีฬาฟุตบอลเองจนถึงขนาดกับมีการตั้งทีมฟุตบอลของพระองค์ท่านเพื่อเข้าร่วมทำการแข่งขันโดยมีการตั้งชื่อว่าทีม พระเจ้าเสือป่า เมื่อครั้งแต่อดีตกาล

สนับสนุนโดย  แทงหวยออนไลน์